;
;
;

Het verhaal achter Corona - Maartje Janssens

Het Coronavirus raakt ons allemaal. Thuis en op je (vrijwilligers)werk. Met de rubriek “Het verhaal achter Corona” willen we vrijwilligers de ruimte geven om hun verhaal te delen. Verhalen waaruit blijkt met hoeveel liefde en creativiteit zij zorgen voor de cliënten, zichzelf en/of thuis. Want het is niet makkelijk en dat beseffen we ons maar al te goed. Een diepe buiging!

 

Voor mijn (pre) pensioen ben ik 23 jaar ziekenverzorgende geweest in Zuyder Waert te Heerhugowaard, een verpleeghuis voor demente ouderen. En sinds die tijd nu alweer ruim 8 jaar met veel plezier als vrijwilligster aan Leekerweidegroep verbonden.

Met 2 cliënten en een andere vrijwilliger wandelen we elke week.  Na deze middagwandeling ga ik door naar een andere locatie waar ik dan iedere week iets lekkers kook voor 6 jongeren.  Het is de bedoeling dat iedere week iemand mee helpt met koken. Voor het koken doe ik dan even zelf de boodschappen van wat we die week daarvoor samen met de jongeren hebben afgesproken.

Ik ben ook nog vrijwilligster op een derde locatie. Daar doe ik samen met mijn echtgenoot Ben en nog een vriendin 5 á 6 maal per jaar een 3-gangendiner verzorgen waaronder een barbecue. Dit is dan voor 9 clienten. Altijd een feest als ze rond 16.00 uur van dagbesteding terug komen en gelijk de heerlijke kookluchten opsnuiven en dan niet meer weg te slaan zijn bij ons. Boodschappen doen we helemaal zelf en dan gaan we aan de slag met het koken. Elke keer een groot feest. En behalve deze diner dagen gaan we ook mee met deze groep als ze extra begeleiding nodig hebben voor een uitje of voor activiteiten van VrijetijdsbestedingNH zoals de zomerfeesten, carnaval of het kerstdiner.

De medewerkers van VrijetijdsbestedingNH kunnen ons ook altijd benaderen om te helpen bij evenementen die zij organiseren.

Mijn echtgenoot is bezoekvrijwilliger van een cliënt. Samen kijken zij naar voetbalwedstrijden op televisie. Soms gaan ze naar een wedstrijd toe. Deze cliënt komt ook regelmatig bij ons thuis om een wedstrijd te kijken en dan meestal in combinatie met een lekkere maaltijd.

En toen brak de Corona crisis uit. En hebben wij dus al weken geen activiteiten waar ik aan mee kan helpen of deelnemen. Ze hebben goede voorzorgsmaatregelen genomen. En ook ik zelf val door mijn leeftijd onder de risicogroep. Een afstand van 1,5 meter houden bij het vrijwilligerswerk gaat mij niet lukken met die fantastische cliënten. Juist ook nu met de angst om besmetting maar ook voor hun situatie. Blijven we allemaal gezond?

Ook de contacten met de andere vrijwilligers mis ik op dit moment. Heb door dit werk zoveel mensen leren kennen. En natuurlijk ook de begeleiding van al die verschillende locaties. Ik heb zoveel bewondering voor jullie geduld, liefde en aandacht. Maar ook gewoon de praktische dingen die niet uit het oog worden verloren en altijd aandacht voor ons. Ik voel mij zeer gewenst.

Het is stil, ook beangstigend, hoe zal alles gaan? Hoe zal alles er “straks“ uitzien? Ik mis het vrijwilligerswerk zo! Ik keek er iedere woensdag naar uit. Het is een deel van mijn leven geworden. Iedere woensdag naar de lieve schatten van cliënten! Hopelijk kunnen we het van de zomer weer goed maken door weer lekker veel contact met elkaar te hebben. Het komt weer goed daar ben ik van overtuigd. Wanneer? Wie het weet mag het zeggen.

We moeten met ons allen proberen door deze vreselijke nare tijd heen te komen! Dat zal lukken!

In gedachten een hele dikke knuffel aan iedereen.